นักรังสีวิทยา Anders Persson จากโรงพยาบาล
มหาวิทยาลัยลินเชอปิง ประเทศสวีเดนเว็บสล็อต เปิดเผยโครงสร้างของร่างกายที่ซ่อนอยู่แก่แพทย์โดยใช้เทคนิคใหม่ๆ ในการถ่ายภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็กและเอกซ์เรย์คอมพิวเตอร์เพื่อสร้างภาพสามมิติที่เสริมด้วยคอมพิวเตอร์อันน่าทึ่ง ผู้ชนะรางวัล Lennart Nilsson Award ปี 2008 สาขาการถ่ายภาพทางวิทยาศาสตร์ เขาบอก กับ Natureว่าการสร้างภาพข้อมูลสามารถปฏิวัติการแพทย์ได้อย่างไร
อะไรเป็นแรงผลักดันให้งานของคุณ?
ความต้องการทางการแพทย์ควรนำไปสู่การวิจัยทางเทคนิคเพื่อประโยชน์ของผู้ป่วย ฉันต้องการแสดงให้ศัลยแพทย์เห็นถึงวิทยาศาสตร์ที่แท้จริง เช่น ขนาด รูปร่าง และสีของเส้นเลือดที่แท้จริง การนำเสนอรายละเอียดที่แม่นยำและมีสีสันเกี่ยวกับตำแหน่ง ความยาว และขอบเขตของหลอดเลือดโป่งพองในหลอดเลือดแดง เช่น สามารถช่วยชีวิตได้
Anders Persson (ด้านล่าง) เป็นผู้บุกเบิกการสร้างภาพทางการแพทย์ด้วยคอมพิวเตอร์ เพื่อประโยชน์ของผู้ป่วยและแพทย์ เครดิต: A. PERSSON
เหตุใดเทคนิคเหล่านี้จึงมีประโยชน์สำหรับการถ่ายภาพชันสูตรพลิกศพด้วย?
นิติวิทยาศาสตร์บางอย่าง เช่น กระดูกหัก ก๊าซภายในบาดแผล หรือโลหะใต้ผิวหนังไม่สามารถมองเห็นได้ในการชันสูตรพลิกศพแบบทั่วไป การชันสูตรพลิกศพเสมือนจริงโดยใช้ภาพทางการแพทย์สามมิติ (3D) ให้ข้อมูลที่ทรงคุณค่าเกี่ยวกับที่เกิดเหตุ ช่วยระบุสาเหตุการตายและประหยัดเวลา
คุณสนใจการถ่ายภาพทางการแพทย์ได้อย่างไร?
ในฐานะนักรังสีวิทยาอายุน้อย ฉันรู้ว่าการสร้างภาพเอ็กซ์เรย์ 3 มิติและสี่มิติจะครองโลกทางการแพทย์ในอนาคต สามสิบปีที่แล้ว ฉันได้จัดตั้งชุดฟังก์ชันซอฟต์แวร์สำหรับการใช้ภาพ 3 มิติทางคลินิกเป็นประจำ แต่ต้องใช้เวลาบรรยายหลายครั้งในการโน้มน้าวเพื่อนร่วมงานและผู้ขายว่าเราต้องการเครื่องมือด้านภาพที่ดีกว่า
วันนี้คุณทำงานอะไร
ฉันกำลังสร้างเครื่องมือใหม่ที่เรียกว่า MRI สังเคราะห์ ซึ่งสามารถเก็บภาพด้วยคลื่นสนามแม่เหล็กสำหรับผู้ป่วยแต่ละรายได้อย่างรวดเร็วยิ่งขึ้น และให้ค่าที่เหมือนจริงสำหรับลักษณะเนื้อเยื่อที่จะให้ภาพเชิงปริมาณมากขึ้นของการพัฒนาทางพยาธิวิทยา ฉันยังพยายามฝึกฝนเทคนิคในการแสดงภาพโครงสร้างทางเคมีของร่างกาย โดยใช้เอกซเรย์คอมพิวเตอร์หลายพลังงาน
อะไรเป็นแรงบันดาลใจให้คุณ?
ด้วยการให้ภาพที่สวยงามแก่ผู้ป่วย ฉันสามารถให้ข้อมูลที่สำคัญแก่พวกเขาโดยไม่ทำให้พวกเขากลัว นอกจากนี้ คำติชมที่ฉันได้รับจากนักเรียนยังกระตุ้นฉันอย่างมากในการปรับปรุงและสำรวจลู่ทางด้านเทคนิคใหม่ๆ
“ความพยายามในการกำจัดมะเร็งอาจเร่งให้เกิดการดื้อยาและการกลับเป็นซ้ำของเนื้องอกได้”
เซลล์มะเร็งที่จ่ายค่าใช้จ่ายสำหรับการดื้อยาได้รับการสนับสนุนจากข้อสังเกตหลายประการ เซลล์ในห้องปฏิบัติการเพาะเลี้ยงที่ทนต่อเคมีบำบัดและสารยับยั้งไคเนสไทโรซีน ซึ่งเป็นรูปแบบของการบำบัดแบบกำหนดเป้าหมาย มักจะสูญเสียการต้านทานเมื่อสารเคมีถูกกำจัดออกไป2 ในสายพันธุ์ของเซลล์เหมือนกันหมด ยกเว้นความไวต่อสารยับยั้งไทโรซีน ไคเนส ประชากรที่ดื้อยามักจะเติบโตช้ากว่ากลุ่มที่อ่อนไหว เซลล์มะเร็งปอดที่ดื้อต่อยาเคมีบำบัดเจมซิตาไบน์จะมีการแพร่กระจาย แพร่กระจาย และเคลื่อนที่ได้น้อยกว่าเซลล์ที่ไวต่อยา3,4 นอกจากนี้ ถึงแม้ว่ารูปแบบการดื้อยาจะพบได้ทั่วไปในเนื้องอกที่ยังไม่ได้รับการรักษา แต่มักพบได้ในปริมาณน้อย5 นี่แสดงให้เห็นว่าเซลล์ที่ดื้อยาไม่เหมาะที่จะเอาชนะเซลล์ที่ไวต่อยาได้อย่างสมบูรณ์ แต่เซลล์เหล่านี้พยายามดิ้นรนที่จะเพิ่มจำนวนเมื่อมีทั้งสองประเภท
แบบจำลองของเราแสดงให้เห็นว่าหากไม่มีการรักษา เซลล์มะเร็งที่ไม่มีการดื้อยาจะเพิ่มจำนวนขึ้นโดยยอมแลกกับเซลล์มะเร็งที่ดื้อยาน้อยกว่า และเมื่อเซลล์ที่ละเอียดอ่อนจำนวนมากถูกฆ่า เช่น โดยการรักษาเชิงรุก ชนิดที่ดื้อยาสามารถแพร่ขยายได้โดยไม่มีข้อจำกัด ซึ่งหมายความว่าการให้เคมีบำบัดในปริมาณสูงอาจเพิ่มโอกาสที่เนื้องอกจะไม่ตอบสนองต่อการรักษาต่อไปได้
ดังนั้น เช่นเดียวกับการใช้สารกำจัดศัตรูพืชอย่างรอบคอบเพื่อควบคุมสปีชีส์ที่รุกรานได้สำเร็จ กลยุทธ์การรักษาที่ออกแบบมาอย่างชัดเจนเพื่อรักษาปริมาตรเนื้องอกที่เสถียรและทนได้ก็สามารถเพิ่มอัตราการรอดชีวิตของผู้ป่วยได้ด้วยการยอมให้เซลล์ที่ละเอียดอ่อนสามารถยับยั้งการเติบโตของเซลล์ที่ดื้อยาได้ เพื่อทดสอบแนวคิดนี้ เราได้ทำการรักษามะเร็งรังไข่ในมนุษย์ ซึ่งเติบโตในหนูทดลอง ด้วยเคมีบำบัดขนาดสูงแบบธรรมดา1 มะเร็งจะถดถอยอย่างรวดเร็ว แต่กลับเกิดซ้ำและฆ่าหนู ทว่าเมื่อเรารักษาหนูด้วยขนาดยาที่ปรับอย่างต่อเนื่องเพื่อรักษาปริมาตรเนื้องอกให้คงที่ สัตว์เหล่านั้นถึงแม้จะไม่หายขาด แต่ก็รอดมาได้เว็บสล็อต
